Son Dakika Haberleri

Bir defasında yine

“Evet, evet… Bu iyi,” diye yanıt verdim, yüzümdeki hafif kızarıklığı gizleyemiyordum. O da fark etmiş olacak ki usulca gülümsedi. “Başka bir şey ister misiniz?” diye sordu. “Sanırım yok, ya da… Belki çikolata?” dedim, farkında olmadan biraz daha zaman geçirmek istediğim ortadaydı. Raflara yöneldi, en sevdiğim markayı uzatırken “Bu çikolatanın hayranı mısınız?” diye sordu.

Hafifçe gülümsedim, “Evet, ama siz nereden bildiniz?” “Sık sık alıyorsunuz. Unutulacak bir müşteri değilsiniz,” dedi. Bu sözlerle kalbim bir kez daha hızla çarptı. Utanarak teşekkür ettim ve kasanın yanına geldim. O sırada bir şeyler söylemek istedim ama cesaret edemedim. Tam bakkaldan çıkarken arkamdan bir ses geldi. “Bu arada, adınızı hiç sormadım, ben Emre,” dedi. Arkamı dönüp hafifçe gülümsedim. “Memnun oldum, ben de [adınızı söyleyin],” diye kekeledim ve ekledim, “Sanırım bu bakkala bundan sonra daha sık gelirim.” Gülümsemesi biraz daha büyüdü. “Ne zaman isterseniz,” dedi ve ben o an, sıradan bir bakkal alışverişinin hayatımda yeni bir hikâye başlatacağını fark ettim.

Kaynak : replikler.org

Sonra ki Sayfa !!!

Okumaya devam etmek için yukarıda ki görsele t'klay'n ve ilerleyiniz >>>
HABER HAKKINDA GÖRÜŞ BELİRT
YASAL UYARI! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, pornografik, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen kişiye aittir.

Bir defasında yine

“Evet, evet… Bu iyi,” diye yanıt verdim, yüzümdeki hafif kızarıklığı gizleyemiyordum. O da fark etmiş olacak ki usulca gülümsedi. “Başka bir şey ister misiniz?” diye sordu. “Sanırım yok, ya da… Belki çikolata?” dedim, farkında olmadan biraz daha zaman geçirmek istediğim ortadaydı. Raflara yöneldi, en sevdiğim markayı uzatırken “Bu çikolatanın hayranı mısınız?” diye sordu.

Hafifçe gülümsedim, “Evet, ama siz nereden bildiniz?” “Sık sık alıyorsunuz. Unutulacak bir müşteri değilsiniz,” dedi. Bu sözlerle kalbim bir kez daha hızla çarptı. Utanarak teşekkür ettim ve kasanın yanına geldim. O sırada bir şeyler söylemek istedim ama cesaret edemedim. Tam bakkaldan çıkarken arkamdan bir ses geldi. “Bu arada, adınızı hiç sormadım, ben Emre,” dedi. Arkamı dönüp hafifçe gülümsedim. “Memnun oldum, ben de [adınızı söyleyin],” diye kekeledim ve ekledim, “Sanırım bu bakkala bundan sonra daha sık gelirim.” Gülümsemesi biraz daha büyüdü. “Ne zaman isterseniz,” dedi ve ben o an, sıradan bir bakkal alışverişinin hayatımda yeni bir hikâye başlatacağını fark ettim.

Kaynak : replikler.org

POPÜLER FOTO GALERİLER
SON DAKİKA HABERLERİ
SON DAKİKA